Filmi kaç kere izlemişimdir hatırlamıyorum. Ama Mazhar Alanson’dan “Ulan Altan” sitemleri hala kulaklarımda. Altan’ın her seferindeki o umut dolu hallederiz bakışı da öyle. Uzun yola çıkarken, bir zamanlar her yıl iki bayramdan birinde gittiğimiz Denizli yollarında bu kaset eşlik ederdi bana. Sanırım eski kasetlerin hepsini attım, sakladığım 3-5 kaset içinde bir tanesi de bu.

Böyle bir rahatlık böyle bir depodan içeri giriş yok =) Zaman zaman ben de sormak istiyorum, “Bu ne biçim hikaye böyle, benim ne işim var ulan Bodrum’da”.

Bir diğer sevdiğim şarkısı da Bir Zamanlar Fırtınalar Estirirdim. Favori dizem ise şu

İnsan olmak yetmez, yetmiyor zaten,
Süpermen Süpermen olmak lazım bazen.

Bazen oluyorum, her zaman değil. Bazen süpermen olmak gerekiyor hakkaten. Nietzsche bakış açısıyla süpermen değil ama, bu biraz daha her şeye yetişebilme, çevresindekilere yardım etme anlamında. Yoksa Übermensh olmak zor. Kış geldi, sınavlar projeler arttı, işler yoğunlaştı, havalar da soğudu derken benim akşam yürüyüşlerim biraz sekteye uğradı şu sıralar. Bu yüzden übermensh misali kendimden sıyrılmak, yine kendi kendimle muhabbet etmek için pek vakit kalmıyor.

Yani şarkının özeti ya bu deveyi güdersin, ya bu diyardan gidersin.