Gerçekten değeceğini düşündüğünüz insanlara enerjinizi, vaktinizi, çabanızı, kısacası varınızı yoğunuzu sarfedin. Diğerleri için bazen her şey, yazdığımız bütün hikayeler çöp oluyor. 17 sayfa. Yüzlerce düşünce. Milyonlarca sinir hücresi ve mide kasılması.

Saat gece 2:15, bu bilgeliğin bir kısmı Zorba romanından, Weihenstephan’dan veya bir kısmı ise özleyeceğim, bugün belki hayatımda son kez gördüğüm Shatlyk’tan, bir kısmı ise bugün  ilk kez tanıştığım insanlardan.

Hayat sevmediğiniz bir kitabı okumak için çok kısa. Çıkarıp çok sevdiğiniz mıknatıslı kitap ayracını, bir başka Mahir Ünsal Eriş hikayesine başlama veyahut Oğuz Atay’da kaybolma zamanı. Ya da bir Emrah Serbes – Erken Kaybedenler hikayesinde.

Mutlu olun =)