Sanki buraya yazmanın devri bitti gibi hissediyorum. Zaman zaman aklıma bazı yazacak konular geliyor. Yine bir iki ay arayla okuduğum kitapları not ediyorum. Motosiklet günlüklerimi devam ettirmek istiyorum. Kabak kemane ile ilgili notlar aktarmak istiyorum. Seyir Defteri’mde hayatı sorgulamak istiyorum. Yoga ile müthiş şeyler öğrendim, binlerce yıllık Hint tarihine merak saldım. Bunları anlatmak istiyorum. Çekirdekten çimlendirdiğim limonumu göstermek istiyorum. Nasıl domates yetiştirilir ben de denemek buralarda yazmak istiyorum.

Ama blog okumanın devri herhalde artık geçiyor gibi. Fularsız Entel bile artık podcast’e ağırlık vermeye başladı. Serdar Kuzuloğlu youtube kanalı açtı. Vedat Milor bile Twitter fenomeni oldu. Kimse artık oturup yazmıyor, yazsa da kim okuyacak ? =)

Bir arkadaşım var, hayatında bir kez bile blog yazmışlığı yok, Instagram’a “blogger” olarak nitelemiş kendisini. Yeni bloggerlık Instagram’a bir fotoğraf koyup altına özlü sözler yazmaya çalışmak gibi. O zaman da kişisel bir mecrada fazla erişilebilir oluyorsun. Instagram’ı blog gibi kullanmak isteyip istemediğime emin değilim.

Podcast çekmek, Youtube videosu editlemek için kendimi yaşlanmış hissediyorum. Instagram’da kendini satmaya çalışmayı zul görüyorum. Yapmacık da görüyorum. Hem bu hissiyat, hem de her şeyin zaten yapılmış, kaydedilmiş, üzerine konuşulmuş olduğunu görmek de motivasyon kırıcı biraz.

Finlandiya’ya 2008’de değil de 2018’de gitmiş olsam bir Podcast başlatırdım belki, ya da bir kanal açardım. Ama on yıl önce bu teknoloji yoktu. Hatta Google Translate’te bile Türkçe çeviri yoktu o zamanlar. Yabancı arkadaşlarım hakkında nasılsa okuyamıyorlar diye uzun uzun atıp tutuyordum 🙂 Devir değişti.

Blogculuk öldi mü?
İsiz ajun kaldı mu